Por privateco, fermu la buŝon

Estas aferoj, kiujn vi ne devas diskonigi: kodrompon de retejo, aĉeton de ĉifrovalutoj aŭ de oro, ŝtelon, ktp. Por eviti, ke oni identigu vin, vi devas uzi teknologiojn, kiuj ebligas la anonimecon (kiel Tor kaj virtualaj privataj retoj), pagi per kontanta mono kaj eviti montri identigajn dokumentojn, tio kompreneblas. Tamen multfoje ni forgesas ion tre esencan: fermi la buŝon.

Krei anoniman ciferecan identecon, ekzemple, tre facilas: vi registriĝas per uzantnomo en retejo uzante VPN-on aŭ Tor kaj alŝutas aferojn. Perdi tiun anonimecon, aliflanke, ankaŭ tre facilas: vi nur devas riveli iun datenon rilatan al via vera identeco. Tiuj ciferecaj identecoj povas havi datenojn, sed ili devas esti falsaj. La maniero, per kiu vi skribas, ankaŭ povus malkaŝi vian veran identecon, do estas rekomendinde peni ŝanĝi la skribstilon.

Homoj, kun kiuj vi interagas, devas scii nenion, kion vi volas sekrete teni, eĉ se ili estas fidindaj. Ni neniam scias, se tiuj homoj, kiuj hodiaŭ estas fidindaj, daŭre restos tiel morgaŭ. La trompisto, kiu dufoje vendis la Eiffel-Turon, Victor Lustig, estis arestita, ĉar lia amatino estis ĵaluza pro rilato, kiun li havis kun alia virino, kaj decidis denunci lin.

Ni ja multfoje volas fanfaroni pri niaj atingoj. Ni volas laŭdi nin mem pro niaj kodrompoj, ni volas paradi... Ne faru tion. Pli bone estas esti humila kaj elpensi pretekston. «Mia patro donis al mi tiun monon»; «mi havas ĉifrovalutojn, sed malmulton»... Resume, pli bonas fermi la buŝon, se vi ne volas esti kaptita kaj ankaŭ ne volas esti la centro de la atento. Ne estu la stultulo, kiu paradas post aĉeti 100 gramojn da oro kaj trovas la sekvan tagon sian domon forrabita.

Mensogoj pri AI

Estas veziko de aŭtomata lernado, sed tiu teknologio restos. Kiam la veziko eksplodu, la mondo estos ŝanĝita per la aŭtomata lernado. Sed verŝajne ĝi estos pli aĉa, ne pli bona.

Kontraŭe al la atendoj de pesimistegaj AI-antaŭdiristoj, la mondo ne detruiĝos pli rapide danke al la AI. Nuntempaj progresoj en maŝinlernado vere ne proksimigas nin al forta AI, kaj kiel Randall Monroe jam rimarkis en 2018:

Nun. AI iĝas sufiĉe altnivela por kontroli nehaltigeblajn svarmojn da murdistaj robotoj. La Parto, pri kiu mi zorgas. AI iĝas memkonscia kaj ribelas kontraŭ homa kontrolo. La parto, pri kiu ŝajne multaj homoj zorgas

Tio kio okazos al la AI estas la enuiga malnova kapitalismo. Ĝia kapablo konservi la povon venos el la anstataŭigado de kompetentaj, multekostaj homoj per aĉaj malmultekostaj robotoj. Grandegaj lingvaj modeloj estas bonega progreso supera al Markov-ĉenoj, kaj Stable Diffusion povas generi bildojn, kiuj estas nur iom strangaj per sufiĉa ŝanĝado de la komandoj. Mezbonaj programistoj uzos GitHub Copilot por skribi bagatelan kaj ripeteman kodon (bagatela kodo estas taŭtologie neinteresa), kaj la maŝina lernado verŝajne restos utila por skribi kandidatigan leteron por vi. La senŝoforaj aŭtoj povus alveni Iun Baldaŭan Tagon™, kiu bonegos por sciencfikciaj admirantoj kaj teknokratoj, sed multe pli malbonos en ĉiuj flankoj ol, ekzemple, konstrui pli da trajnoj.

La plej grandaj daŭraj ŝanĝoj fare de maŝina lernado estos pli similaj al tiuj ĉi:

  • Malpliiĝo de la laborforto por spertaj kreivaj laboroj.
  • La tuta forigo de homoj en klient-asistadaj roloj.
  • Pli konvinka spamaj kaj trompaj enhavoj, pli skaleblaj fraŭdoj.
  • Serĉil-optimimugitaj amasoj da enhavo, kiu superas en la serĉrezultoj.
  • Amase generitaj libroj (kaj duumaj kaj paperaj), kiuj troos en la merkato.
  • AI-generitaj enhavoj superŝutos la sociajn retejojn.
  • Ĉieaj propagando kaj ŝajnigado, kaj en la politiko kaj reklamado.

La AI-firmaoj daŭre kaj amase produktos rubon kaj CO2-emisiojn, ĉar ili agreseme eltiras ĉiun Interretan enhavon, kiun ili povas trovi, eksterigante kostojn sur la mondan ciferecan infrastrukturon, kaj nutras per tiu hamstrado la servilaron de grafikaj procesoroj por generi siajn modelojn. Ili povus lasi al homoj ian povon por helpi ordigi la enhavon, serĉante la plej malmultekostaj merkatoj kun la plej malfortaj laborleĝoj por konstrui hom-ekspluatantajn laborejojn por nutri la AI-datenmonstro.

Vi neniam fidos alian produktan recenzon. Vi neniam parolos denove al homo en firmao, kiu provizas retkonekton. Sengustaj kaj koncizaj enhavoj plenigos la ciferecan mondon ĉirkaŭ vi. Teknologio kreita por engaĝigantaj amasoj da serviloj — tiuj videoj redaktitaj per AI kun kraketa maŝina voĉo, kiun vi lastatempe vidis en viaj fluoj — estos komercigata kvazaŭ blankan markon kaj uzata por amase promocii produktojn kaj ideologiojn per malgrandega kosto el kontoj de sociaj retejoj, kiuj estos plenigitaj per AI-enhavo, kulturas publikon kaj konformos kun la algoritmo.

Ĉiuj tiuj aferoj jam okazas kaj pli malboniĝos. La estonteco de la enhavo estas sengusta kaj senanima regurgitado de ĉiuj enhavoj, kiuj aperis antaŭ la AI-epoko, kaj la destino de ĉiuj novaj kreemaj enhavoj estas la submetado en la matematika malklariganta amaso.

Tio estos ege profitdona por la AI-magnatoj, kaj por sekurigi ilian investon ili instigis grandegan kaj multekostan tutmondan propagandkampanjon. Por la publiko, la nunaj kaj eblaj estontaj kapabloj de la teknologio estas troigita per egaj promesoj ridinde neeblaj. En fermitaj kunvenoj oni faras multe pli realigeblajn promesojn duone malpliigi la buĝetojn.

La propagando ankaŭ apogas sin sur la mistika sciencfikcia kanono: la minaco de inteligentaj komputiloj kun povo fini la mondon, la malpermesita allogo de nova Projekto Manhattan kaj ĉiuj ĝiaj sekvoj, la longe antaŭdirita singulareco. La teknologio eĉ ne proksimas al la ĉi tiu nivelo, sed la iluzio estas konservita pro la intereso influi la leĝfaristojn por helpi la magnatojn starigi muron ĉirkaŭ ilia nova industrio.

Kompreneble AI prezentas perfortan minacon, sed kiel Randall rimarkas, ne devenas de la AI mem, sed de la homoj, kiuj aplikas ĝin. La usona armeo testas AI-kontrolitajn senpilotajn aviadilojn, kiuj ne estos memkonsciaj, sed ege pliigos la homajn erarojn (aŭ la homan malicon) ĝis senkulpaj homoj mortu. AI-iloj jam estas uzataj por starigi kaŭciojn kaj kondiĉajn liberecojn — ĝi povas meti vin en malliberejon aŭ reteni vin tie. La polico uzas AI-n por vizaĝrekonado kaj «antaŭvida policado». Kompreneble ĉiuj tiuj modeloj fine diskriminacias minoritatojn, senigante ilin je libereco kaj ofte mortigante ilin.

Agresema kapitalismo karakterizas la AI-n. La propaganda veziko estis kreita de investantoj kaj kapitalistoj, kiuj investas monon en ĝi, kaj la rendimento, kiun ili atendas de tiu investo, eliros el via poŝo. La singulareco ne venos, sed la plej realismaj promesoj de AI malbonigos la mondon. La AI-revolucio jam venis, kaj mi malŝatas ĝin.

Provoka mesaĝo

Mi redaktis multe pli flamigan skizon pri ĉi tiu temo kun la titolo «ChatGPT estas la nova tekno-ateista anstataŭo de Dio». Ĝi faras kelkajn sufiĉe akrajn komparojn inter la sekto de ĉifrovalutoj kaj la sekto de la maŝinlernado, kaj inter la religia, neŝanĝebla kaj ege ignoranta fido, ke ambaŭ teknologioj estas la heroldoj de la progreso. Estis amuze skribi ĝin, sed ĉi tio estas probable la plej bona artikolo.

Mi trovis ĉi tiun komenton el Hacker News kaj citis ĝin en la originala skizo: «Verŝajne indas paroli kun GPT4 antaŭ serĉi profesian helpon [por trakti depresion]».

Okaze, ke vi bezonu aŭdi tion ĉi: ne (averto: memmortigo) uzu la servojn de OpenAI por helpi kuraci vian depresion. Trovi kaj aranĝi rendevuon kun terapiisto povas malfacili por multaj homoj — kutimas, ke tio ŝajnu malfacile. Parolu kun viaj amikoj kaj petu al ili helpon por trovi la ĝustan flegon por viaj bezonoj.

Ĉi tiu artikolo estas traduko de la artikolo «AI crap» publikigita de Drew Devault sub la CC BY-SA 2.0-permesilo.

Privateco estas kolektiva afero

Multaj homoj persone klarigas kial ili protektas aŭ kial ne sian privatecon. Oni aŭskultas de tiuj, al kiuj ne multe gravas, ke ili devas kaŝi nenion. Kiuj zorgas, faras tion por protekti sin kontraŭ senskrupulaj firmaoj, subpremaj ŝtatoj, ktp. Ambaŭ kutime supozas, ke privateco estas persona afero, sed ne estas.

Privateco estas afero kaj individua kaj kolektiva. La datenoj akiritaj de grandaj firmaoj kaj registaroj malofte estas individue uzitaj. Ni povas kompreni, ke la privateco estas individua rajto rilate al komunumo, kiel diras Edward Snowden:

Argumenti, ke la privateco ne gravas al vi ĉar vi ne devas kaŝi ion, ne estas malsama ol diri, ke la gazetarlibereco ne gravas al vi ĉar vi ne devas diri ion.

Viaj datenoj povas esti uzita por bono aŭ por malbono. La datenoj senbezone kaj senpermese kolektitaj kutime estas uzitaj por malbono.

La ŝtatoj kaj la grandaj teknologiaj firmaoj ege malobservas nian privatecon. Multaj homoj silente aprobas argumentante, ke ne eblas fari ion por ŝanĝi tion: la firmaoj havas tro da povo kaj la registaroj faros nenion por ŝanĝi la situacion. Kaj tiuj homoj ja kutimas doni povon al firmaoj, kiuj gajnas monon per iliaj datenoj, kaj diras tiel al la ŝtatoj, ke ili ne estos baro, kiam ili volu realigi politikojn de amasa gvatado. Vere ili damaĝas la privatecon de tiuj, kiuj zorgas.

La kolektiva ago komencas en la individuo. Ĉiu homo devus pripensi, se ri donas proprajn datenojn, kiujn ri ne devus doni, se ri favoras la kreskadon de kontraŭprivatecaj firmaoj kaj, eĉ pli grave, se ri estas rompante la privatecon de siaj proksimuloj. La plej bona maniero protekti la privatan informon estas ne doni ĝin. Per konscia rigardo al la problemo oni povas subteni protektojn, kiuj defendas la privatecon.

La personaj datenoj estas tre valoraj — tiom, ke kelkaj nomas ilin la «nova nafto» — ne nur ĉar ili povas esti venditaj al aliuloj, sed ankaŭ ĉar ili donas povon al tiu, kiu havas ilin. Kiam ni donas ilin al registarojn, ni donas al ili povon, por ke ili kontrolu nin. Kiam ni donas ilin al firmaoj, ni donas al ili povon, por ke ili havu influon sur nia konduto. Finfine la privateco gravas, ĉar ĝi helpas al ni konservi la povon, kiun ni havas sur niaj vivoj, tiun povon, kiun tiom pene ili klopodas forpreni de ni. Mi ne donacos nek fie vendos miajn datenojn, ĉu vi?